کاش بودی و صدای خنده های ما هم می پیچید تو خونه...
کاش بودی و با لبخند قشنگ همیشگیت مهر تایید میزدی به رفتارهام...اصلا یه اخم ریز میکردی تا حساب کار دستم بیاد خودمو جم و جور کنم...
کاش بودی بابا...یه جوری نیستی که انگار اصلا نبودی تو دنیا...
اصلا نه همه جا هستیا...همه رفتارها و فکرات باهامه....ولی نه نیستی...اصلا یه احساس های ضد و نقیضیه خودمم نمیدونم نبودتو قبول کنم یا حضور همیشگیتو....
هنوز نفس میکشم...برچسب : نویسنده : eteghelic بازدید : 74